-
1 тынлык
сущ.1) тишина́, тишь; поко́йтынлык урнаштыру — водвори́ть тишину́
тынлыкны бозу — наруша́ть/нару́шить тишину́
тирән тынлык — глубо́кая тишина́
тынлык авазы — го́лос тишины́
2) переды́шкафронтта тынлык булып торды — на фро́нте была́ переды́шка
-
2 молчание
сэндәшмәү, дәшмәү, сөйләшмәү, сүз катмау (кушмау); тынлык -
3 прервать
сов.1) ( что) туктату, туктатып тору, өзү2) (кого и без доп.) (перебить чью-л. речь) [сүзен] өзү, бүлү, бүлдерү